Kontynent
AZJA
Państwo
PAMIR
Pasmo górskie
GÓRY KASZGARSKIE
Czas trwania
24 DNI
"(...) poczułem, że mam dosyć ludzi, z sobą włącznie, którzy nie mają o sobie dostatecznie dobrego zdania, by uczynić coś ze swoim życiem - ludzi, którzy robią tylko to, co muszą, a nigdy nie robią tego, czego mogliby dokonać.
Przejąłem od nich tę zaraźliwą samotność, jaka pojawia się pod koniec każdego źle przeżytego dnia.
Wiedziałem, że stać mnie na więcej".
Mark Twight
Wyprawa na Muztagh Atę jest poważnym wyzwaniem, każdy alpinista marzący o jej zdobyciu musi zadbać o doskonałe przygotowanie fizyczne i musi mieć doświadczenie z wypraw na "niskie" siedmiotysięczniki albo na szczyty sześciotysięczne. Góra uchodzi za łatwą technicznie ale nie można zapominać, że mierzy ponad 7500 m i tęgi mróz oraz silne wiatry to jej skuteczna "broń" na każdego śmiałka. Trzeba też pamiętać, że trudy długotrwałego pobytu na dużej wysokości mogą doskwierać nawet najsilniejszemu a jakiekolwiek braki w aklimatyzacji mogą ujawnić się w postaci choroby wysokościowej.
Należy też pamiętać, że Pamir Wschodni jest odludny i, że właściwie nie funkcjonują tam żadne służby ratunkowe, dlatego uczestnicy wyprawy są zdani tylko na własne siły.
Z Warszawy przez Moskwę polecimy do Biszkeku. Następnie po dokonaniu niezbędnych zakupów przejedziemy busem do Narynu, aby następnego dnia przejechać przez granicę z Chinami na przełęczy Torugur . Dalej pojedziemy do Kaszgaru ,gdzie w lokalnym stowarzyszeniu alpinistycznym zakupimy niezbędne pozwolenia i zostanie nam przydzielony oficer łącznikowy. W Kaszgarze zaopatrzymy się również w gaz i resztę prowiantu. Następnie przejedziemy do Subashi ,ostatniego miejsca naszej samochodowej wyprawy . Rano wraz z wynajętymi wielbłądami przejdziemy do Base Camp, na wysokośc 4400 m n.p.m. Naszą akcję górską rozpoczniemy od aklimatyzacji w obozie oraz od kolejnych wycieczek do pierwszego obozu. Pomiędzy szóstym a czternastym dniem wyprawy będziemy zakładali kolejne obozy aż do 6800 m n.p.m. Atak szczytowy planowany jest pomiędzy piętnastym a dziewiętnastym dniem pobytu (w zależności od przebiegu aklimatyzacji i pogody). Atak szczytowy z obozu trzeciego zabierze nam około 8-9 godzin. Ze względu na duże ilości śniegu podczas ataku prawdopodobnie będziemy używali rakiet śnieżnych, które należy zabrać z kraju. Następnie zejdziemy do BC likwidując po drodze nasze obozy. Z Subashi udamy się w droge powrotną do Bisheku. Jeśli tylko czas na to pozwoli zwiedzimy pustynię Takla Makan oraz zabytkowe miasta.
Zainteresowany?
Zadzwoń do nas, a my zajmiemy się całą resztą.
1 dzień - przelot Warszawa – Moskwa – Biszkek,
2-4 dzień - przejazd z Biszkeku na przełęcz Torugart Pass (3752m), dalej do Kaszgaru i Subashi,
5 dzień - podróż do Base Camp (4400 m),
6-14 dzień - aklimatyzacja i zakładanie obozów na 5500 m, 6200 m, 6800 m, wynoszenie depozytów,
15-19 dzień – podejście do trójki i atak szczytowy,
20-21 dzień - powrót do Kaszgaru,
22-23 dzień - przejazd do Biszkeku,
24 dzień - przelot do Polski.
Koszt obejmuje:
uzupełnić
Koszt nie obejmuje:
uzupełnić
Wysoki siedmiotysięcznik, drugi szczyt Pamiru, surowa przyroda kirgiskich stepów, kultura ludów koczowniczych środkowej Azji.
Choroba wysokościowa, odmrożenia, oparzenia, szczeliny, lawiny, choroby brudnych rąk.
Muztagh Ata, 7546 m; lodowy szczyt w Pamirze Wschodnim, we wschodnich Chinach, prowincja Sikiang, kulminacja masywu i grupy o tej samej nazwie, jej boczne wierzchołki to: Kuksay Tagh (7184 m), Kalaxong Tagh (7277 m), Koskulak Tagh (7028 m), Koktax Tagh (6849 m), wszystkie połączone są południkowo biegnącą granią. Sven Hedin uważał go za najwyższy szczyt Pamiru, choć sąsiadujący z nim Kongur jest znacznie wyższy (7719 m). Miejscowa ludność nazwą „muztagh” zwykła nazywać pastwiska leżące w pobliżu lodowców ale też wielkie ośnieżone szczyty, nie nazywała precyzyjniej poszczególnych szczytów, ponieważ do niczego nie było jej to potrzebne. Zatem kiedy Sven Hedin zapytał o nazwę góry miejscowych, usłyszał odpowiedź: „nazywa się Muztagh ojcze.” Więc Hedin zapisał: Muztagh Ata (ata oznacza ojciec). Tak powstała obecna nazwa szczytu. Normalna droga prowadzi zachodnim filarem, pierwsza próba wejścia: 1889, Karol Bohdanowicz do wysokości 5776 m; 13.08.1947 r. Gyalgen, Eric E. Shipton, Harold w. Tilman do 7250 m. Pierwsze wejście: 31.07.1956 Hu Bei-Nim, Chi-Su, Shi Chan-Chun, Chen Chun-Chan (i zespół) oraz J.A. Bielecki, I.D. Bogaczew, J.I. Czernosliwin, B.D. Dmitriew, A.S. Gożew (i zespół). Pierwsze wejście kobiece: 7.07.1959 r., Chung Chen, Chhimed, Phundob, Wang Yi-chin, Wang Kuei-Hua (i zespół). Pierwszy zjazd na nartach 1980 r., Ned Gilette, Jan Reynolds, Galen A. Orwell. Wejście pd.-zach. żebrem 1981 r., Stephen Bezruchka, Lloyd Callgher, Patt Morrow: wejście pd.-zach. granią w 1982 r., John Cleare i zespół, pierwsze wejście ścianą w 1982 r., Shohei Suzuki, Yukata Takagi, wejście wschodnią granią w 2000 r., Walter Frehner, Daniel Mazur i Jon Otto.
Grupa Muztagh Ata - stanowi ją masyw o tej samej nazwie oraz dwie długie granie ograniczające lodowiec Kuksay o długości 15 km. Najwyższe szczyty w grani pn.-wsch. Tuyuk (6161 m) i Peak (6088 m), na pn. od tej grani spływają lodowce: Olimde (6 km) i Tokuvrukuningae (8,5 km). W długiej i rozgałęzoinej grani pd.-wsch. znajdują się: Peak 6355 m, Peak 6108 m, Kala Peak 5643 m, Sar Ata 5545 m, Peak 5657 m, Peak 5578 m, Yango Pass 4827 m, Torbulun Pass 4918 m.
UWAGA: Podczas wyprawy instruktor prowadzi max. 2 uczestników.
Data rozpoczęcia | 30-06-2023 |
Data zakończenia | 28-07-2023 |
Dostępne miejsca | 7 |
Koszt indywidualny | 9.000zł |
Lokalizacja | Muztagh Ata |
Zadzwoń
+48 603 847 849