Rzeczą ludzką jest mylić się, a potknięcie i upadek mogą przytrafić się każdemu, nawet najlepszemu wspinaczowi. Niebezpieczeństwa pozornie łatwego terenu to zmora, która dręczy wszystkich ludzi gór. Jej źródło tkwi w głowie, ma charakter mentalny. W górach, szczególnie w zejściach, podczas których dochodzi do 80% wypadków, nie wolno pozwalać sobie na chwile rozluźnienia, rozkojarzenia. Zejścia bywają trudniejsze niż wejścia na szczyt, o czym często niestety zapominamy. Kolejny raz trzeba zwrócić uwagę na poziom wyszkolenia, trening hamowania czekanem, kiedy jest się przygotowanym, zwyczajnie wie się, że zaraz będzie upadek, nie jest tożsamy ze nieoczekiwanym zdarzeniem podczas akcji górskiej. Należy trenować samodzielnie, a improwizując upadek trzeba zwrócić uwagę element zaskoczenia. Wystarczy, że partner nas pchnie, a efekt będzie zupełnie inny. Kolejny element to lina, jej prawidłowe użycie daje możliwość asekuracji, szczególnie jeśli dołożymy do tego przeloty założone w trudniejszych miejscach. Nawet przy wejściu na Świnice czerwonym szlakiem, gdzie potencjalnie nie ma trudności technicznych, warto sięgnąć po linę, szczególnie jeśli idziemy z kimś, kto tej asekuracji wymaga, lub jeśli warunki do tego skłaniają. Natomiast oceny warunków terenowych musimy dokonywać za każdym razem na nowo. Nie można opierać się na wspomnieniach z wcześniejszych przejść. Śnieg i lód potrafią zupełnie zmienić charakter planowanej drogi. No i najważniejsze, jeśli już wyszliśmy w teren i jednak daliśmy się zaskoczyć, to zawsze możemy zawrócić! To żaden wstyd. Jak mawiają alpiniści: wycof jest zawsze dobra decyzja!

Przed nami pierwszy długi weekend tego roku, pamietajmy, że ratownicy TOPR są bardzo dzielni i zawsze pójdą z pomocą, ale kiedy dotrą na miejsce może być już za późno.